W tym miesiącu postanowiliśmy zrobić wędkującym Paniom niespodziankę i cały dział Zdjęcia Internautów poświęciliśmy właśnie im. Drogie wędkarki, cieszymy się za każdym razem, gdy któraś z Was przyśle na naszą skrzynkę facebookową (facebook.com/magazynWMH) zdjęcie ze swoją zdobyczą.

Maj – miesiąc prawdziwej obfitości. Jeśli z pogodą wszystko jest tak, jak być powinno, łowią niemal wszyscy. Miłośnicy szczupaków na wyścigi pędzą na swoje miejscówki. Boleniarzom grzeją się przekładnie kołowrotków, a ci bardziej ekstremalni skradają się niczym Winnetou z bananem na twarzy, udekorowani we wszelkiego rodzaju maskujące elementy garderoby. Bo można! Bo wreszcie sezon. Więc czemu by nie pozwolić sobie na odrobinę nieszkodliwego, a za to przyjemnego szamanizmu?

Zima pokazała pazur i jej końcówka, jak przystało na tę porę roku, była mroźna. Przyznam, że już wątpiłem w to, czy będzie nam dane powędkować pod lodem, a tu proszę. Mogliśmy się w redakcji wreszcie wyłowić za wszystkie tygodnie niby-zimy, chlapy i okołozerowych temperatur. A co równie ważne, nie próżnowała także nasza kamera! Wymarzliśmy porządnie, ale było naprawdę warto. Powodów do zadowolenia mam zresztą więcej. Na pierwszy plan wysuwa się nasza nowa strona internetowa, którą znajdziecie pod dotychczasowym adresem www.wmh.pl.

W artykule wstępnym nieczęsto poruszam tematy „polityczne”. Niedawno doszło jednak do wydarzenia niezwykle ważnego dla uzdrowienia sytuacji w PZW, o którym nie sposób nie wspomnieć. Mianowicie, na posiedzeniu prezydium ZG PZW uchylono zapis, na mocy którego trzeba było mieć 5 lat stażu we władzach PZW, aby kandydować na stanowisko delegata na Krajowy Zjazd Delegatów PZW. Nareszcie! Fakt ten pociąga za sobą konsekwencje. Bo jeśli ordynację wyborczą zmieniono bezprawnie – a tak było – to znaczy, że przeprowadzone na jej podstawie wybory w kołach należy powtórzyć. 

Zgodnie z zapowiedzianymi zmianami na 2018 r., do niniejszego numeru WMH dołączamy premierowy film na DVD. Jest on także dostępny w naszym VoD www.wmh.pl. Jest to produkcja pod tytułem „Morskie wilki”, czyli opowieść o wyprawie na zawody w Norwegii, dokąd dość niespodziewanie poniosło mnie i Sandaczowego Dziadka (kto śledzi moje artykuły, zapewne już wie, o czym mowa). Dołożyliśmy starań, aby nawet ci, których nie pasjonuje morze, obejrzeli go z zainteresowaniem, tym bardziej że zwrotów akcji tam nie brakuje, oj (niestety!) nie.

Witam Was serdecznie na przełomie 2017/2018 r. Na przełomie, bo choć jest to numer styczniowy, to jednak ukazuje się w grudniu. A ponieważ jeszcze przed Bożym Narodzeniem, więc życzę Wam wszystkiego najlepszego z okazji Świąt, jak też dobrej zabawy w noc sylwestrową i udanego otwarcia sezonu trociowego, a tam, gdzie zezwalają na to przepisy, także pstrągowego.